ทำไม ตอนเด็ก ๆ ไม่เรียกเรียน วิดว่ะ หรือ ถาปัด ว่ะ

Last updated: 2 Oct 2017  |  2480 Views  | 

ทำไม ตอนเด็ก ๆ ไม่เรียกเรียน วิดว่ะ หรือ ถาปัด ว่ะ

เมื่อตอน เด็ก ๆ คุณครู ถามผมเสมอว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร

คำตอบ ง่ายๆ คิดแบบเด็ก ๆ คือ ตำรวจ ทหาร คุณครู

มาวันนี้ เรามาถามตัวเองว่าเราถนัดอะไรกันแน่ ปั้นปลายชีวิตจริง ๆ เราต้องการอะไรกันแน่แท้ ด้วยวัย 40 ต้น ๆ
ณ ขณะนี้ เวลานี้ ผมได้เรียนวิศวะ ปริญญาชีวิต เข้าเต็ม ๆ โดยไม่รู้ตัว (ผมทำการบ้าน ทำงานอย่างหนักหน่วงกับมัน เพื่อแค่อยากรู้และหาวิธีทำ)

ผมจบการตลาด (แบบเข้าถึง) และมุ่งมั่นกับสิ่งที่ผมเรียน แต่ตรงกันข้าม กับสิ่งที่ผมทำ มันคือ โครงสร้างธุรกิจ Business Model ที่เรากำลังสร้างขึ้นจาก ความเข้าใจ และ จินตนการ

จบการตลาดแล้ว มาทำงาน เกี่ยวกับด้านนี้ได้อย่างไร (นี่คือปัญหาใหญ่) ตั้งแต่เริ่มต้น

ผมคิดค้น และ หาวิธี โดยใช้วิธี การลองผิดลองถูก มาเป็นระยะเวลา 2 ปี (จนผมเข้าใจแล้วว่า) ส่ิงที่เราจะทำและดำเนินการต่อไปคือ

ผมต้องมี Buddy เก่ง ๆ สักคน ที่ไม่มีความรู้ด้านเดียวกับผม
ผมต้องสร้าง Team Work เก่ง ๆ สักทีม ที่ไม่มีความรู้ด้านเดียวกับผม
ผมต้องเพิ่ม Immagine จากความว่างเปล่า ไม่ยึดติด ไม่คล้อยตาม ไม่เลียนแบบ (อาจจะมีคล้ายๆ บ้าง)

เมื่อเราได้โจทย์ ที่แสนยาก มาแล้ว ขบวนการเริ่มต้นขึ้นด้วย วิธีเหล่านี้
ต้องทำงานให้มากขึ้น (ไม่ว่าจะเป็นงานเล็ก งานใหญ่)
ต้องสร้างทีมงานให้แข็งแกร่ง และ คุณภาพงานทุกชิ้น
ต้องเพิ่มความแปลกใหม่อยู่เสมอ

จากวันนั้น ถึง วันนี้ เรามีมากกว่า 80 ร้านค้า (ด้วยฝีมือ คนจบการตลาด แต่ ถนัด วิศวะ) และเรากำลังดำเนินการต่อไปเรื่อยๆ อีก 20 ร้านค้า (ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันเร็ววันนี้) เราเน้นคุณภาพ แต่พอดี เรามีงานปริมาณเยอะ
สุดท้าย เราก็เลือกที่จะเน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณ แน่นอน

ปัญหาใหญ่ของเราตั้งแต่เริ่มต้น ถูกพังทำลายด้วยเงื้อมือของเราโดยสิ้นเชิง ด้วยเนื้องาน คุณภาพของบุคคลากร ที่เก่งและมุ่งมั่น

ผมมี Buddy ที่คอยออกแบบ ทุกรูปแบบให้กับผม
ผมมี Team Work คุณภาพ ที่คอยสนับสนุนผม
ผมมี แนวความคิดใหม่ (ที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน) วันนี้เรามีอะไรดี เอามาแบ่งปัน มาแชร์กัน

บทสรุป
เราควรเป็นตัวเรา ไม่ว่าจะถนัดด้านไหน ไม่ถนัดด้านไหน (ขอแค่เรียนรุ้ และมุ่งมั่นกับมัน) สุดท้าย ก็คือผลลัพธ์ เป็นแก่นแท้

ขอบคุณ
สำหรับการบอกเล่าบอกต่อ เรื่องคุณภาพงานของเรา เราทำมันอย่างเต็มที่และสุดกำลัง เราเดินทางไม่หยุด เราคำนึงตลอดเวลา คือ การตรงต่อเวลา (สำหรับคนทำธุรกิจมาก่อน เข้าใจธุรกิจว่าอะไรสำคัญ)

Next วาระถัดไป
ผมจะมาเล่าต่อ ตอนต่อไป ทำไมผมถึงเลือกเรียน การตลาด (มันคือสิ่งมหัศจรรย์)

This website uses cookies for best user experience, to find out more you can go to our Privacy Policy  and  Cookies Policy